Επιτέλους το αυτονόητο βρίσκει συμμάχους...!
Αδιάβλητες εξετάσεις και εξεταστές, ή ακούνε τις καμπάνες, αλλά κάνουν πως δεν ξέρουν που βρίσκεται το καμπαναριό(;)…!Μία ακόμη προσπάθεια των "υπευθύνων" για τον εξωραϊσμό ενός σάπιου συστήματος που το μόνο που παράγει είναι ΟΔΙΚΗ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ...!
Επιτέλους ας απαντήσουμε:
- Γιατί γίνονται εξετάσεις;
- Αποτελούν οι εξετάσεις προϋπόθεση για όποια αντικειμενική και αξιόπιστη αξιολόγηση;
- Πότε είναι παιδαγωγικά αποδεκτές (ως χρήσιμες ή ευεργετικές) οι εξετάσεις;
- Πώς είναι παιδαγωγικά σωστό και κοινωνικά δίκαιο να γίνονται εξετάσεις;
- Ποιοι πιστοποιούνται να είναι εξεταστές;
- Γιατί έχουμε τόση σύγχυση και ίσως νιώθουμε αποστροφή για ένα τόσο αναγκαίο και χρήσιμο(...) από παιδαγωγική και κοινωνική άποψη θεσμό;
- Πόσο μας κοστίζει αυτή η σύγχυση;
- Γιατί συντηρείται;
- Σε τι οφείλεται και ποιος τροφοδοτεί την σύγχυση;
..............
"...Ο μόνος άνθρωπος στον κόσμο που μπορεί να πιστοποιήσει με ακρίβεια το αν ένας υποψήφιος οδηγός μπορεί ή όχι να οδηγήσει με ασφάλεια είναι ο εκπαιδευτής του. Και όχι μόνον αυτό αλλά γνωρίζει και το προσδόκιμο του ατυχήματος του νέου οδηγού. ...και για να σας εκπλήξω, υπάρχουν προγράμματα σπουδών και θεματικής αξιολόγησης μέσω των οποίων πολλοί "ψαγμένοι" εκπαιδευτές μπορούν να υπολογίσουν ακόμη και το ποιοι παράμετροι μπορούν να οδηγήσουν σε ατύχημα τον εκπαιδευόμενο τους...! "
"...Ο μόνος άνθρωπος στον κόσμο που μπορεί να πιστοποιήσει με ακρίβεια το αν ένας υποψήφιος οδηγός μπορεί ή όχι να οδηγήσει με ασφάλεια είναι ο εκπαιδευτής του. Και όχι μόνον αυτό αλλά γνωρίζει και το προσδόκιμο του ατυχήματος του νέου οδηγού. ...και για να σας εκπλήξω, υπάρχουν προγράμματα σπουδών και θεματικής αξιολόγησης μέσω των οποίων πολλοί "ψαγμένοι" εκπαιδευτές μπορούν να υπολογίσουν ακόμη και το ποιοι παράμετροι μπορούν να οδηγήσουν σε ατύχημα τον εκπαιδευόμενο τους...! "
2 σχόλια:
Οι παθογένειες ενός συστήματος που έχει πεθάνει προ πολλού, είναι υπόθεση ιστορικών, και όχι ανθρώπων που σκέπτονται και νομοθετούν για το μέλλον...
Όταν κάτι είναι σάπιο, όταν κάτι πεθαίνει και είναι πιο βίαιο και από ταινία του Ταραντίνο, δεν το εξωραΐζεις αλλάζοντας διαδικασίες, ή, ψεκάζοντάς το με δήθεν διαφάνεια και δόσεις διαδικτύου...
Απλά, το διαλύεις και το χτίζεις από την αρχή με όραμα, νόμους, κανόνες, λογική, και φροντίδα, ώστε να δύναται ο κόσμος που συναλλάσσεται με αυτό -και πολλές φορές είναι μέρος του- να το αγκαλιάσει και να το αγαπήσει. Όλοι εμείς οι πολίτες, οδηγοί, εκπαιδευτές, γονείς, εξεταστές, πολιτεία, πρέπει να "θάψουμε το πτώμα", για να πάψει επιτέλους να μυρίζει…!
Δημοσίευση σχολίου